“Ik zie mezelf hier nog jaren werken en verder ontwikkelen.”

Mijn loopbaan als Intensive Care verpleegkundige begon in het Leids Universitair Medisch Centrum (IC opleiding), waarna ik overstapte naar de thorax-IC van het UMCG. Toen mijn man en ik kinderen kregen ontstond de behoefte aan stabielere werktijden en stapte ik over naar de recovery in Drachten. Naarmate de kinderen zelfstandiger werden vond ik het tijd voor een nieuwe uitdaging. Terug naar de IC was voor mij een te grote stap. De vacature voor IC-brandwondenverpleegkundige wekte daarom mijn nieuwsgierigheid. Vooral het feit dat het een expertise centrum is sprak mij aan omdat ik verdieping zoek in mijn werk.

Kon ik zomaar het IC-gedeelte weer oppakken na jaren vooral postoperatieve zorg te hebben verleend? Vroeg ik mij af. Zowel het Brandwondercentrum als ikzelf durfden de stap wel te wagen.

Opleiding
Door de goede begeleiding van mijn collega’s heb ik destijds de benodigde skills weer opgefrist. Ik kreeg voldoende tijd om mee te kijken en door het passende inwerkschema kwamen vanzelf de meest gangbare onderwerpen aan bod. Na een jaar startte ik met de opleiding tot Brandwondenverpleegkundige, wat mij de gewenste verdieping in het vak gaf. De opleiding was erg interessant, vanwege de boeiende lesdagen en mooie samenwerkingen met de andere brandwondencentra. Daardoor hoor en zie je wat er in de andere ziekenhuizen speelt.

Onze patiënten
De patiëntenpopulatie is heel divers vanwege de toedracht van het ongeval en de (psychosociale) achtergrond. We behandelen overwegend mensen met heet water- en vlamverbrandingen. Daarnaast ontvangen we ook patiënten met elektriciteitsletsel of wonden door chemische middelen, grote infecties, immuunreacties of mechanische trauma’s. Het ene moment ben ik samen met één of twee collega’s de hele dag intensief bezig met een patiënt die ernstige brandwonden heeft door een bedrijfsongeval en de volgende dag zorg ik voor een kindje waarvoor ik alle tijd kan nemen om deze uit te dagen met een spel om zijn bezeerde arm weer te gaan gebruiken. Patiënten verblijven soms lang op onze afdeling, daardoor leer ik ze goed kennen. Ik werk samen met o.a. de brandwondenarts, chirurg, pedagogisch medewerker, ergo- en fysiotherapeut, voedingsassistent,  diëtist, psycholoog en psychiater.

Ontwikkeling
Dagelijks leer ik nog steeds veel. Naast de fysieke-patiëntenzorg ben ik actief in werkgroepen, waaronder infectiepreventie, voeding, EBP en het afhandelen van VIM-meldingen. Als instructeur/coördinator heb ik ook een taak binnen de cursus Emergency Management of Severe Burns. Tijdens deze cursus scholen we collega’s van de ambulance, SEH én chirurgen in de trauma opvang van brandwondenslachtoffers. We volgen allemaal jaarlijks een scenariotraining. Tijdens deze training draait het naast kennis bijhouden vooral om samenwerken en ontwikkeling. Ook nemen we deel aan IC-scholingen en is er ruimte om vanuit interesse of werkgroep een congres of bijscholing te volgen. De werkdruk is geen dag gelijk. Mijn flexibele instelling kom daarom goed van pas.

De verschillen
Op ons Brandwondencentrum zijn niet doorlopend IC- patiënten opgenomen. Een groot deel van mijn tijd werk ik daarom op de afdeling. Deze afwisseling vind ik zelf erg leuk omdat deze patiënten aanspreekbaar zijn en uiteenlopende zorgvragen hebben, zoals pijn of revalidatie. Sommige patiënten gaan dagelijks in bad zodat we de wonden kunnen wassen en patiënten kunnen genieten van het warme water. Ook vocht, voeding en het voorkomen van (wond-) infecties zijn belangrijke aandachtspunten, daar is de afdeling goed op ingericht. Het hebben van een scherpe klinische blik is essentieel, op de IC en ook op de afdeling.

Het Brandwondencentrum is zoals gezegd een expertise-centrum dat betekent dat we alle soorten patiënten specialistische zorg kunnen bieden. Er is veel ruimte voor eigen professionele input en heeft iedereen een gelijkwaardig aandeel in de zorg. De lijntjes naar de andere disciplines ervaar ik als zeer kort.

Over ons team
Ons verpleegkundig team bestaat uit jonge mensen die nog in opleiding zijn tot (brandwonden-) verpleegkundigen, IC-verpleegkundigen, zeer ervaren collega’s en alles daartussenin. Omdat we allemaal hetzelfde doel nastreven leidt dit tot een fijne samenwerking. Dagelijkse verbandwisselingen kunnen intensief zijn. Daarom doen we dat bijna altijd met minimaal 2 verpleegkundigen of, bij kinderen, samen met een pedagogisch medewerker. De patiënt verdient een goede wondzorg maar ondertussen bieden we veel zorg en aandacht aan de (pijn-) beleving.

Tijdens werktijd hebben we oog voor elkaars kwaliteiten en leren we van elkaar, mede door de actieve werkgroepen en de bijbehorende taken. Als team zijn we hecht op persoonlijk en sociaal vlak. Er heerst en veilige sfeer en er wordt veel gelachen. Af en toe maken we heftige dingen mee maar we hebben oog voor elkaar. Regelmatig wordt er een etentje georganiseerd of aan leuke evenementen deelgenomen. Op feestjes van jubilarissen of bruiloften pakken we altijd groots uit met liedjes of sketches en jaarlijks hebben we een nieuwjaarborrel bij iemand thuis. Op de ‘proatjes-app’ communiceren we nieuwtjes en foto’s van teamuitjes/vakanties/feestjes etc. Door de open sfeer weten we vaak ook van elkaar wat er buiten het werk speelt en merk ik dat er altijd collega’s met je willen meedenken om bijvoorbeeld een dienst te ruilen.

“Inmiddels werk ik 7 jaar op het Brandwondencentrum en zie mezelf hier nog jaren werken en verder ontwikkelen.”